Verdwaald als in een zware mist
dolend, tastend in het duister
geen begin en geen eind
en de wind die zachtjes fluitserd
Verloren in een grote leegte
moederziel alleenstaand
niks voor ogen houdend
geen doel en geen bestaan
Je ziel lijkt verloren
een machtstrijdt in je hoofd
welk pad je moet nemen
je gevoelens zijn verdoofd
Allen lijken even duister
nergens zie je het licht
todat opeens, als uit het niets
iemand een hand reikt
Kom maar mee
ik leidt de jou de mist uit
laat jou juiste paden betreden
samen op de goede weg
Maar neem ik de hand aan
Ben al zo vaak gekwetst
is zij wel te vertrouwen
of ga ik weer op m'n bek
ugly blonde : | Woensdag, augustus 22, 2007 16:24 |
mooi!!! xxx |
|
mienke: | Zaterdag, april 02, 2005 14:43 |
erg mooi neergezet! | |
Lia : | Vrijdag, april 01, 2005 22:25 |
prachtig gedicht ..hoewel fictie toch goed ingeleefd.. liefs, Lia |
|
Dirk Hermans: | Vrijdag, april 01, 2005 21:51 |
mooi verwoordt Liefs Dirk | |
Tassie: | Vrijdag, april 01, 2005 21:34 |
Schitterend lieverd...ik geniet van je werk..kuzzz Tassie. | |
Rien de Heer: | Vrijdag, april 01, 2005 20:33 |
Heel...gevoelig. Groetjes, Rien. |
|
Rani: | Vrijdag, april 01, 2005 19:56 |
Ben blij dat het fictie is voor jou maar toch op waarheden van anderen gebaseerd..heel erg mooi gedicht. Love, R. |
|
*maantje*: | Vrijdag, april 01, 2005 19:43 |
vertrouwen is moeilijk, soms lijkt alles fake en game, laat komen hoe het komt, geef een vingertje ipv een hand... maar wie niets riskeert, kan nooit iets hebben. groetjes maantje | |
moongirl1982: | Vrijdag, april 01, 2005 19:15 |
Ik hoop dat het een goede hand is die je uit de mist kan helpen. Sterkte, groet moongirl1982 |
|
Auteur: Mattijn Langenberg | ||
Gecontroleerd door: fox_bert | ||
Gepubliceerd op: 01 april 2005 | ||
Thema's: |