Mijn eigen IK
Misschien ben ik een beetje ingewikkeld,
Verschillende golven vullen ook de zee,
Maar een beetje anders,
Beoordeel je me zomaar mee.
Heb jij dan nooit ups en downs,
Opeens een ander gevoel,
Uit de trieste hoek getrokken,
Vrolijk zonder reden en zonder doel?
Laat me nou mezelf zijn,
Of tenminste een klein beetje mij,
Accepteer me zo als ik ben.
Daar voel ik me ook wat beter bij.
Ik ben vaak negatief,
Vat dingen op, die zij niet zo bedoelen,
Zo onzeker van al die gevoelens,
Probeer maar eens mij te voelen.
Als iemand me zou begrijpen,
Even een troost in een moeilijke tijd,
Maar jij wil mijn echte ik niet zien,
Het lijkt of jij me alles verwijt.
Ik wil graag vrienden zijn,
Veranderen voor jou alleen,
Eindelijk echte liefde voelen,
Jouw armen om me heen.
Geen doelloze gedachten,
Geen eeuwige afwezigheid,
Iemand die mijn ingewikkelde ik begrijpen kan,
Die wil ik nooit meer kwijt.
Reacties op dit gedicht
| Niniki: | Zondag, april 03, 2005 16:27 |
| Een heel mooi gedicht, je gevoeligheid mooi verwoord. Maar jezelf veranderen voor die ander? Ik weet niet of dat werkt. Succes groetjes Niniki |
|
| Will Hanssen: | Zondag, april 03, 2005 11:19 |
| Heel erg mooi geschreven! Met stille bewondering gelezen.. Liefs, Will |
|
Over dit gedicht
| Auteur: ***debje*** | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 03 april 2005 | ||
| Thema's: | ||