MUZIEK SPEELT JOUW VERLATEN
Muziek speelt jouw verlaten
Je schemerde verdriet,
Je smal figuur vaag zichtbaar
in het onderdrukte snikken.
Het stille hopen was er niet.
Doelloos pak je zachte handen.
Verdwaald zoek je naar troost.
Je pijnen zijn geen schande
in het wiegen van de dood.
Die neemt beleefd het leven.
Hij overhaast het einde niet.
Zijn komst verkondigt overlijden,
Er is geen keuze, hij gebiedt.
Muziek speelt jouw verlaten.
Veel mensen leefden met je mee.
Ze lopen over je te praten.
en voelen zich nu, heel alleen.
wil melker
12/08/2001
Reacties op dit gedicht
| BeČrtje: | Zaterdag, augustus 18, 2001 22:48 |
| Dit is weer prachtig... Echt prachtig... |
|
| Sheena: | Zondag, augustus 12, 2001 21:10 |
| Muziek speelt verlaten, maar tevens herinnering, iedere noot en klank, al is het na vele jaren, brengt degene die gemist word....weer heel dichtbij take care, Sheena |
|
| catharina: | Zondag, augustus 12, 2001 15:10 |
| een teer gedicht...zoveel verdriet... dikke knuff cathje |
|
| pramodah: | Zondag, augustus 12, 2001 11:21 |
| zo is het wil en zo zal het altijd zijn*heel alleen*.............weer een prachtig gedicht.............. | |
| Huting: | Zondag, augustus 12, 2001 09:28 |
| Inderdaad Wil, ook bij mij komen herinneringen boven.. Heel passend en heel mooi, ik ben er stil van op de vroege morgen.. Liefs, Doortje |
|
| Zeeroosje: | Zondag, augustus 12, 2001 09:09 |
| Weet even geen woorden, het laat mij herinneren aan mijn moeders dood, bijna niet te dragen. Mooi verwoord Wil. Groetjes Roosje |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 12 augustus 2001 | ||
| Thema's: | ||