Onleeg
Door het tikken op het raam
Het tikken van de regen
Verdere stilte verzwegen
Fluister ik mijn naam
Mijn mond liet de klinkers gaan
Ik doe het raam open
Wens dat ik kon lopen
Over een sterrenbrug naar de maan
Mijn ogen glinsteren met tranen
Ik denk aan alle zielen
Die allemaal ten onder vielen
Tranen die over mijn wangen banen
Een ongewenst cadeau dat ik kreeg
Kijk ik in mijn ogen
Zie dat ze niet hebben gelogen
Ze zijn echt onleeg...
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Maandag, april 04, 2005 14:24 |
| 'Onleeg' in de zin van niet leeg? Dan begrijp, voel ik het geschrevene niet helemaal. LIefs / sunset PS: Mooie verwoording. |
|
| Vervelende meid: | Maandag, april 04, 2005 09:14 |
| Vedrietig..heel mooi! | |
| Rien de Heer: | Maandag, april 04, 2005 07:17 |
| Snif snif...mooi. Groetjes, Rien. |
|
| sergev2005: | Maandag, april 04, 2005 00:49 |
| Over de sterrenbrug naar de maan: subliem. Zeer mooie vondst, in een zeer ontroerend en mooi gedichtje. Liefs, Serge |
|
| libel: | Maandag, april 04, 2005 00:30 |
| Heel erg mooi beschreven... Liefs, lia |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Clienniej | 
|
|
| Gecontroleerd door: fox_bert | ||
| Gepubliceerd op: 04 april 2005 | ||
| Thema's: | ||