mijn concert
mijn concert
uitdaging van lizdichter
fluitend vertaal ik
hoe gloren des morgens
en opkomend gras
hoe kinderlijk spelen
het schouwspel
hier was
fier blijf ik stappen
in zonnige maten
op ritme van wind
’t refrein van de liefde
dat leven
bemint
‘ik ben vrij
zoals wij
samen dansen
op heuvels
van genot’
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Dinsdag, april 05, 2005 11:22 |
| Heerlijk, voelbaar (ondanks de fictie). Voor mij heb je aan de uitdaging meer dan beantwoord. Liefs / sunset |
|
| Nemesis: | Dinsdag, april 05, 2005 11:16 |
Ik vind het een parel, een juweeltje. Één om mee te nemen en nooit te vergeten. Prachtig! |
|
| winterklaas: | Dinsdag, april 05, 2005 11:13 |
| heerlijk verlangend neergezet. Ik wil mee, ik wil mee. (als overslaande (dronken) t(en)or misschien?) André |
|
