Gezonken...
In mijn veilige haven
Mijn schip van gedachten
In daglicht vergaan
Woorden als geheimen
Bleven niet meer bestaan
Afgebrand door leugens
Leugens van mezelf
Verzwegen gevoelens en gedachten
Door de zon dan waarheid
Brand te verwachten
Geheimen in lichterlaaie
Door vlammen van verwoesting
Zo heet maar toch zo kil
In sissend water gezonken
Blijft het nu toch stil...
Reacties op dit gedicht
| Rachella-K: | Zaterdag, april 09, 2005 12:33 |
| Liefde.. Voel je die wel? | |
| Quando: | Dinsdag, april 05, 2005 17:05 |
| ... stilte.. heel mooi geschreven, herkenbaar.. hoop dat het niet lang stil voor je blijft.. liefs, |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Clienniej | 
|
|
| Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
| Gepubliceerd op: 05 april 2005 | ||
| Thema's: | ||