zoveel...
Zoveel dat ik uit zou willen leggen,
zoveel dat ik zou willen vertellen.
Zoveel dat ik kwijt zou willen,
zoveel... maar ik weet niet waar ik moet beginnen.
Wanneer ik moet beginnen, bij wie en waar!
Begrip, een beetje begrip, een heel klein beetje maar.
Maar het kan toch niet, als je zelf niet weet hoe het voelt om geslagen te worden,
door iemand om wie ik zoveel gaf.
Hoe kun je diegene dan nog vertrouwen?
dat blijft een litteken voor heel je leven,
een leven waar je niet uit kunt stappen.
zoveel dat ik zou willen vertellen.
Zoveel dat ik kwijt zou willen,
zoveel... maar ik weet niet waar ik moet beginnen.
Wanneer ik moet beginnen, bij wie en waar!
Begrip, een beetje begrip, een heel klein beetje maar.
Maar het kan toch niet, als je zelf niet weet hoe het voelt om geslagen te worden,
door iemand om wie ik zoveel gaf.
Hoe kun je diegene dan nog vertrouwen?
dat blijft een litteken voor heel je leven,
een leven waar je niet uit kunt stappen.
Reacties op dit gedicht
| Stejomar: | Donderdag, mei 12, 2005 13:24 |
| TjAh, T bLijFt EeN PrObLeEm MaAr ScHrijF eR iDd EeN GeDiChT Of iEtS OvEr AlS Je HeT oP GeEn AnDeRe MaNiEr KwIJt KaN.. LaF JoE AlWaYs! LiEfS Sjtee. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Elles D | 
|
|
| Gecontroleerd door: Pieps | ||
| Gepubliceerd op: 11 april 2005 | ||
| Thema's: | ||