Morgen is ze weg
Op een dag,
Nuchterheid won het van de romantiek
Op straat lag een melange
Een potpourri van hagelsteen en lindebloesem
Het verschil tussen een martini en een jus d’orange
Het leek allemaal zo simpel en mooi
Als een melodie overgaand van bas in vioolsleutel
Ik zag het door haar ogen, ons kinderlijk geklooi
Door mijn wimpers vervaagde ze in het straatgedreutel
Ik schilderde liefde op een doek
Als het zwemmen in een baai van aquarel
Emoties in pigment zongen luidkeels, de beheersing zoek
‘Ne me quitte pas’, de tranen van Jaques Brel
Met gesloten ogen, meer gestraft dan beloond
zag ik een foto van vroeger, de kleuren in zwart wit
Waarop haar lach zich verliefd vertoont
Het is de polaroid waar nog rozengeur op zit
Ze praat met mij zonder wat te overleggen
Als het ambigue van ambivalentie
En ik weet al lang wat ze zal zeggen
Morgen is ze weg.
Nuchterheid won het van de romantiek
Op straat lag een melange
Een potpourri van hagelsteen en lindebloesem
Het verschil tussen een martini en een jus d’orange
Het leek allemaal zo simpel en mooi
Als een melodie overgaand van bas in vioolsleutel
Ik zag het door haar ogen, ons kinderlijk geklooi
Door mijn wimpers vervaagde ze in het straatgedreutel
Ik schilderde liefde op een doek
Als het zwemmen in een baai van aquarel
Emoties in pigment zongen luidkeels, de beheersing zoek
‘Ne me quitte pas’, de tranen van Jaques Brel
Met gesloten ogen, meer gestraft dan beloond
zag ik een foto van vroeger, de kleuren in zwart wit
Waarop haar lach zich verliefd vertoont
Het is de polaroid waar nog rozengeur op zit
Ze praat met mij zonder wat te overleggen
Als het ambigue van ambivalentie
En ik weet al lang wat ze zal zeggen
Morgen is ze weg.
Reacties op dit gedicht
| wYSe: | Vrijdag, december 01, 2006 02:13 |
| Een tijd geleden dat ik gereageerd heb, maar een gedicht geschreven met deze kennis van onze taal verdient het om te zeggen dat het een compliment waard is, dus: mijn complimenten | |
| Kuijlemans F.: | Dinsdag, april 12, 2005 22:40 |
| Diep, heel diep buigt mijn lijf, buigt mijn veer, buigt mijn kennis over taal.. Werkelijk wonderlijk, geen zin klinkt ongehoord, elk woord heeft zijn thuis, van Brel tot Martini tot baaien van aquarel.. ze zijn perfect! U verbeterd u zelf, u verbeterd ons Mijn meeste bewondering als een van uw best geschreven daden, naar mijn smaak F. |
|
| Nicole Boekestijn: | Dinsdag, april 12, 2005 20:09 |
| Heel mooi geschreven! Ik heb er van genoten. | |
| MayadeBij: | Dinsdag, april 12, 2005 13:58 |
| Intens mooi.. | |
| Godvader: | Dinsdag, april 12, 2005 13:13 |
| ja heerlijk gedicht dit...kzie veel herkenbare dingen in terug van je stijl maar ook nieuwe dingen, je houdt hier een open einde erop na...en het prikkelt de lezer om het gedicht te doorgronden, wat vele dichters, waaronder ikzelf, nog wel is de balans overschrijden van te esoterisch en te moeilijk te doorgronden en aan de andere kant het te makkelijk op schrijven van woorden zonder doordachte woordkeuze...je zit er hier mooi middenin G. |
|
| sunset: | Dinsdag, april 12, 2005 12:46 |
| S c h i t t e r e n d! Chappeau. Liefs / sunset |
|
| Vervelende meid: | Dinsdag, april 12, 2005 09:00 |
| Heel mooi! | |
| Edwin van Rossen: | Dinsdag, april 12, 2005 01:07 |
| Mooie poëzie. | |
Over dit gedicht
| Auteur: Sndr | 
|
|
| Gecontroleerd door: 260580 | ||
| Gepubliceerd op: 12 april 2005 | ||
| Thema's: | ||