ik en mijn leven
ik denk nog vaak aan vroeger ,
aan die rottige tijd .
die tijd deed me pijn ,
en ging heek traag voorbij .
nu ben ik wat groter ,
maar niet sterker .
ik kan het leven niet meer aan ,
en vroeger ging ik er tegen aan .
ik wou dat ik alles kon achterlaten ,
maar ik kan hier niet weggaan .
ik geef te veel om mijn moeder ,
en ik doe haar dus niets aan .
ik wil haar niet kwetsen ,
dus blijf ik hier op aarde .
maar ik leef wel niet in vrede ,
het is oorlog in mezelf .
ik verpest mijn eigen leven ,
maar ik weet niet waarom .
ik wil dat ik gelukkig was ,
en niet een beetje in de hel .
aan die rottige tijd .
die tijd deed me pijn ,
en ging heek traag voorbij .
nu ben ik wat groter ,
maar niet sterker .
ik kan het leven niet meer aan ,
en vroeger ging ik er tegen aan .
ik wou dat ik alles kon achterlaten ,
maar ik kan hier niet weggaan .
ik geef te veel om mijn moeder ,
en ik doe haar dus niets aan .
ik wil haar niet kwetsen ,
dus blijf ik hier op aarde .
maar ik leef wel niet in vrede ,
het is oorlog in mezelf .
ik verpest mijn eigen leven ,
maar ik weet niet waarom .
ik wil dat ik gelukkig was ,
en niet een beetje in de hel .
Reacties op dit gedicht
| Raira (Ria): | Woensdag, april 13, 2005 22:59 |
| Geef jezelf gewoon een beetje meer eigenliefde zie jezelf als dat prachtige mens wat je bent... dan komt er een keer rust en gaat het leven weer lachen dikke knuffel en sterkte liefs Raira |
|
Over dit gedicht
| Auteur: druppel | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 13 april 2005 | ||
| Thema's: | ||