Een wereld ver van hier en toch dic
Een wereld ver van hier en toch dichtbij
Ik keek tusen de luiken van mijn ogen
halfopen, met zachte waas geprint
stelde ik mij een illusie voor
waar de stemmen verstomden
en blikken niet meer op mij waren gericht
Tussen deze heuse lamellen
zag ik lichtblauw in de schaduw, en,
kleurde de zon mij een felrood
langzaam ging ik op in de omgeving
dronk naar hartelust mijn watersnood
Ik ontsnapte naar een plek waar alles anders leek
en ik voelde mij - op mijn gemak
want eindelijk was er niemand die uit boosheid sprak
of angst, want hier bestond ik niet langer
Ik bevond mij in een wereld, en vond rust
Ik keek tusen de luiken van mijn ogen
halfopen, met zachte waas geprint
stelde ik mij een illusie voor
waar de stemmen verstomden
en blikken niet meer op mij waren gericht
Tussen deze heuse lamellen
zag ik lichtblauw in de schaduw, en,
kleurde de zon mij een felrood
langzaam ging ik op in de omgeving
dronk naar hartelust mijn watersnood
Ik ontsnapte naar een plek waar alles anders leek
en ik voelde mij - op mijn gemak
want eindelijk was er niemand die uit boosheid sprak
of angst, want hier bestond ik niet langer
Ik bevond mij in een wereld, en vond rust
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Donderdag, april 14, 2005 14:50 |
| Die wereld, prachtig voelbaar getoond. Mooi. Liefs / sunset |
|
| wijnand.: | Donderdag, april 14, 2005 00:45 |
| je gedichten worden steeds beter |
|
| Rien de Heer: | Donderdag, april 14, 2005 00:36 |
| Stil....rust....genietend. Groetjes, Rien. |
|
| Innerchild: | Donderdag, april 14, 2005 00:34 |
| weer graag gelezen, Tommie ! groetje / innerchild |
|
