Ik draag de hemel in mijn hart

Uitdaging van Sunset

Ik draag de hemel in mijn hart

Verloren hoop weer teruggevonden

in de kelders van de hel.

Huilend likte ik mijn wonden

terwijl ikzelf nooit een oordeel vel.

En toch, oh God, oh Satan,

oh schepper van aarde en de mens,

wie bent u dat u oordelen kan

wat zijn de criteria, wat is de grens.

Waarom zit ik hier verlaten

in het vuur en in het zwart,

wie bent u om mij te haten,
want ik draag de hemel in mijn hart

Geschreven door

winterklaas

Reacties op dit gedicht

winterklaas vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

H.J.:	Zaterdag, april 16, 2005 22:50
Prachtig fictiedicht. gelukkig maar H.J.

hiljaa:	Donderdag, april 14, 2005 21:07
deze zal je wel tot eengoed ende gebracht hebben! knufliefs--hiljaa--

fallen angel of tears:	Donderdag, april 14, 2005 19:26
prachtig, draag jij de hemel maar in je hart :-) liefs,

sunset:	Donderdag, april 14, 2005 15:57
Mooie verwoording die aan de uitdaging beantwoord André. Het was een genot om het te lezen. Liefs / sunset

Vervelende meid:	Donderdag, april 14, 2005 10:56
Ja zie je..... ik was de hemel al kwijt.... ;-) Mooi :D

de nifter:	Donderdag, april 14, 2005 09:01
zo zie je maar. overal valt wel iets te halen

Over dit gedicht