Waarom hou je niet op met vragen?
Waarom blijf je het verleden ophalen?
Ik kan me nooit meer aan je geven zoals toen,
er is teveel veranderd.
Toch blijft mijn hart naar je verlangen,
mijn lippen snakken naar die van jou.
Mijn gevoelens zijn terug,
het doet me teveel pijn.
Het idee dat ik je nooit zal hebben,
dat is een geadchte die ondraaglijk is.
Ik blijf aan je denken,
je laat me niet los.
Zal deze band tussen ons ooit breken?
Zolang we elkaar niet kunnen loslaten,
blijft alles bestaan.
Wordt het steeds moeilijker om er mee om te gaan.
Waarom ben jij niet eerlijk?
Waarom laten wij elkaar niet gaan?
Waarom komen we steeds naar elkaar terug, al 4 jaar lang?
Is het spanning, lust of toch liefde??