kom maar...
kom kleine engel
kom in mijn armen
en huil maar...
ik zal je troosten
en wiegen
en je mijn liefde geven...
kom maar engeltje klein
waarom moet jij
dit nu doorstaan...
kom maar
in moeke's armen
ik wil je pijn wegnemen...
maar het lukt me niet
en dat doet zo'n verdriet
waarom kan het niet anders zijn...
zo klein,
zo weerloos echt
geen stap gedaan,
geen woord gezegd...
maar eens word je beter
ik blijf geloven
en wachten...
maar wachten duurt lang
Reacties op dit gedicht
| Mathilde: | Vrijdag, april 15, 2005 23:14 |
| sterkte...heb vertrouwen! xxx | |
| angel of tears: | Vrijdag, april 15, 2005 19:55 |
| heel mooi! groetjes |
|
| hiljaa: | Vrijdag, april 15, 2005 15:17 |
| wachten duurt altijd te lang doch heb gedult en hoop! knufliefs--hiljaa-- |
|
| sunset: | Vrijdag, april 15, 2005 10:00 |
| Bij het zien van de pijn, het lijden van een ander - en in dit geval je kleinkind - duurt wachten altijd te lang. Liefs (en een warme knuffel) / sunset PS: Ik zal een kaarsje aansteken en bidden tot de Goddelijkheid. |
|
| psych: | Vrijdag, april 15, 2005 08:10 |
| liefs,,,elze,,, | |
| Dirk Hermans: | Vrijdag, april 15, 2005 07:43 |
| zeer mooi verwoordt Liefs Dirk |
|
| MaYo-lijn: | Vrijdag, april 15, 2005 07:18 |
| Inderdaad: wachten duurt lang.. Maar gelukkig heeft dit engeltje een beschermende engel boven zich. Liefs, Marjo. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: _Lieverdje_ |  
|
|
| Gecontroleerd door: -Suus- | ||
| Gepubliceerd op: 15 april 2005 | ||
| Thema's: | ||