van week tot week
jaar in jaar uit
onderhuidse prikkels
allergisch en nerveus
de tijd is vol
de tijd is op
vol moeilijke vragen
geprikkeld en vermoeid
verlopen de dagen
zo gaat de tijd
de dag de nacht
in eentonig ritme
hobbelig of vanzelf
met de kalender voort
dag in dag uit
uitstel afstel
onder de duim houden
van echte gevoelens
niet durven erkennen
niets willen doen
willen horen
innerlijk doof en stom
is geen eerlijk leven
zelfontkenning ten top
je laat maar toe
je laat maar gaan
de tijd zal je leren
dat je niet kan doorgaan
met je laten leven
er is veel meer
de moeite waard
je eigen hart en ziel
schreeuwend om meer ruimte
warmte voelen en tijd
wie niet meer kiest
geen keuzes maakt
verliest meer dan jaren
verliest zichzelf zomaar
hier of daar onderweg
dat is echt slecht
en zonde
van de toegemeten
ons gegeven tijden
en mogelijkheden
| de nifter: | Woensdag, april 20, 2005 21:34 |
| doe maar leven EN laten leven | |
| fox_bert: | Woensdag, april 20, 2005 20:18 |
| yep zonder keuzes te maken stopt het leven van genieten en kom je in een wereld te leven die ondoorbreekbaar is en saai wordt. en dat is het einde van het leven als het woord saai het leven dikteerd | |
| psych: | Woensdag, april 20, 2005 15:04 |
| met verwondering gelezen,,,prachtig,,,liefs,,,elze,,, | |
| hiljaa: | Woensdag, april 20, 2005 15:02 |
| ik voel me als dit gedicht! knufliefs--hiljaa-- |
|
| Lievelingetje45: | Woensdag, april 20, 2005 14:55 |
| Zeer schitterend verwoord! Liefs |
|
| Auteur: Riann | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 20 april 2005 | ||
| Thema's: | ||