wachtend
staand op het punt
op het einde van mn leven
maar k durf het niet wegtegeven
er zijn mensen die om me geven
maar ik kan er niet tegen
ik wil hier niet blijven
op het punt staande
om te gaan
maar ik kon het niet
op het punt toen ik het zeker wist
dat ik niet meer verder wilde
toen ik er stond om het te doen
ik durfde niet meer
op het einde van mn leven
maar k durf het niet wegtegeven
er zijn mensen die om me geven
maar ik kan er niet tegen
ik wil hier niet blijven
op het punt staande
om te gaan
maar ik kon het niet
op het punt toen ik het zeker wist
dat ik niet meer verder wilde
toen ik er stond om het te doen
ik durfde niet meer
Reacties op dit gedicht
| Black_Eyes: | Zondag, juli 30, 2006 20:18 |
| mooi geschreven meis! Sterkte |
|
| kimie is sweet: | Maandag, april 25, 2005 14:06 |
| erg mooi geschreven knuffie mij |
|
| Vampiertje: | Vrijdag, april 22, 2005 20:15 |
| niet doeeeeeeen!!!! laat me nie achter!! ik wilje nie kwijt dat weet je!! ik geef echt super veel om je vergeet dat niet!! mooi verwoord trouwens(A) HVJ!! kuss | |
| Deadeye Rose: | Donderdag, april 21, 2005 16:43 |
| Het is heel goed dat jij inziet dat er inderdaad mensen van je houden! Houden zo en probeer er het beste van te maken. Laat je niet klein krijgen, letterlijk... Krachtknuf, Moi |
|
| de nifter: | Donderdag, april 21, 2005 15:06 |
| ja. dat moet je ook niet doen. ga een sorbet eten met michelle en kom wat tot rust | |
| Oorlam: | Donderdag, april 21, 2005 14:44 |
| maar goed ook! | |
Over dit gedicht
| Auteur: mymind | 
|
|
| Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
| Gepubliceerd op: 21 april 2005 | ||
| Thema's: | ||