Waarom?

Ik heb je slechts 2 keer gezien,
en ik was meteen verloren.
Dat hemelse gevoel had ik nog nooit voordien,
die vlindertjes die mijn leventje kwamen verstoren.

Jij bent zo anders dan al de anderen,
het lijkt of ik je al eeuwen ken.
Jij deed alles opeens veranderen,
daarom vind ik het zo fijn als ik bij je ben.

Ik kan uren over je dromen,
fantaseren over jou en mij,
zal alles ooit echt uitkomen?
en maak je me voor altijd blij?

Maar ik kan ook blijven leven,
met jou als gewone vriend,
Ik wil heel veel om je geven,
want ik vind dat je dat verdiend.

'Waarom' is de grote vraag?
misschien vind ik het antwoord, morgen of vandaag?