Ik heb ooit eens bedacht
Dat wie niet meer gaat vliegen
Ook geen angst meer hoeft te hebben
Ooit nog eens neer te storten
Ik heb ooit eens bedacht
Dat als men niet meer dromen zou
Er ook geen slapeloze nachten zouden bestaan
Vanwege talloze nachtmerries
Ik heb ooit eens bedacht
Dat als ik niet meer zou vallen
Ik geen moeite meer hoefde te doen
Om ook weer omhoog te krabbelen
Maar wat heeft wijsheid in te brengen
Als verstand een zijweg kiest
En het hart gevonden wordt?
En tegen beter weten in
Geef ik jou mijn hart in handen
En bedenk ik mij
Dat wie geen gebroken hart wil kennen
Ook geen liefde ontmoeten zal
Nemesis: | Vrijdag, april 22, 2005 20:09 |
Een mooi gedicht, een diepe waarheid, maar een bewoording die alleen u sierend kan maken! |
|
ato: | Vrijdag, april 22, 2005 19:23 |
Mooi gedicht! En juiste bewering! Doei! Doei! |
|
Sement: | Vrijdag, april 22, 2005 18:33 |
Wow.. echt een prachtig gedicht.. xx Sement. |
|
Vervelende meid: | Vrijdag, april 22, 2005 17:30 |
Jij denkt veel ;-) Erg mooi bedacht hihii |
|
Mathilde: | Vrijdag, april 22, 2005 17:09 |
wow! erg waar en nog mooier dan dat! xxx Mathilde | |
Renate-td-: | Vrijdag, april 22, 2005 16:59 |
Prachtig waaaaar, je kunt sommige keuzes niet verstandelijk maken als je hart al heeft gesproken. mooi gedicht, liefs Renate | |
Auteur: boemerangkind | ||
Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
Gepubliceerd op: 22 april 2005 | ||
Thema's: |