Glas
Achter elk glas beweging
Warm licht dat naar me lacht
Mijn voeten schuiven over de grond
Wegen hard als steen
Wat speelt zich daar binnen af
Sta ik daar ook van verstomd?
Met naald en draad naai ik
je lappen stof aan elkaar
Maar de knopen maak ik zelf
Het blok ruw hout van onze boom
schreeuwt in mijn schoot
als ik je naam noem
Zou mijn lichaam hetzelfde doen
als ik hem erin kerf?
Reacties op dit gedicht
| Elizabethh: | Woensdag, mei 11, 2005 13:15 |
| Gevoelig gedichtje... |
|
| Zilke: | Zondag, april 24, 2005 21:11 |
| Shit nee, da's gevaarlijk.. | |
Over dit gedicht
| Auteur: Hannepon | 
|
|
| Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
| Gepubliceerd op: 24 april 2005 | ||
| Thema's: | ||