Angst
Het onweer gaat verschrikkelijk
Met veel lawaai te keer
Je rilt over je hele lijf
En zegt ik wil dit niet meer
Vroeger moesten we opstaan
Iedereen was bang
Zaten met z’n allen
Beneden in de gang
Ik kruip wat dichter
Tegen je aan
Leg mijn arm over je heen
Bij elke klap een siddering
Je rilt van top tot teen
Maar ik zal je beschermen
Je hoeft niet bang te zijn
Samen onder de dekens
Hebben wij het fijn
Langzaam maar zeker
Kom jij tot rust
Als bij het onweer
De kracht is uitgeblust
Je kijkt nog wat angstig
Maar ik heb een goed gevoel
Bij het volgende onweer
Laten we de boel de boel
Gaan dan samen genieten
Van dit natuurgeweld
Mijn arm om je heen
Ben ik voor jou een held
Reacties op dit gedicht
| Margaritha: | Zaterdag, augustus 18, 2001 22:35 |
| mooi.........zwijmel zwijmel... | |
| marian: | Zaterdag, augustus 18, 2001 16:37 |
| prachtig!!!! in zo'n arm moet je je wel veilig voelen! knuffie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Paul Willems (Quikkie) |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 18 augustus 2001 | ||
| Thema's: | ||