Onzekerheid.
vertwijfelt gevoel van onzekeheid.
Tijd kruipt voorbij als een eeuwigheid.
Spoken najagen diep van binnen,
Onzeker , bang .....
Een gevoel dat niet mag winnen.
Ik vermaan me...omdat dat moet...
Geen keus, maar geduld...
En ik hou me voor....
Ook dit Komt wel goed.
Tijd kruipt voorbij als een eeuwigheid.
Spoken najagen diep van binnen,
Onzeker , bang .....
Een gevoel dat niet mag winnen.
Ik vermaan me...omdat dat moet...
Geen keus, maar geduld...
En ik hou me voor....
Ook dit Komt wel goed.
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Dinsdag, april 26, 2005 16:36 |
| Zo is dat. Altijd komt goed wanneer wij maar 'willen'. Mooi. Liefs / sunset |
|
| Lijntje: | Dinsdag, april 26, 2005 16:30 |
| mooi:) | |
| Lycistrata Rice: | Dinsdag, april 26, 2005 16:13 |
| inderdaad.....een prachtstrofe, egt goed neergezet...liefs, | |
Over dit gedicht
| Auteur: mc | 
|
|
| Gecontroleerd door: 260580 | ||
| Gepubliceerd op: 26 april 2005 | ||
| Thema's: | ||