(Ged. Strijd) Als de dag ondergaat
Als de dag ondergaat
Als de dag ondergaat in vallende stilte
is zij altijd daar, transparant bedekt,
vederlicht, elegant op tenen dansend
bijna zwevend als een blauwe engel
Als avondrood sterrennachten wenkt
en de eenzaamheid weerslag verkent
is zij altijd daar, heupwiegend naakt,
in brons, wulps op knieën draaiend
Als volle maan rode tranen verlicht
en verlangens in schoonheid sterven
is zij altijd daar, adembenemend mooi,
stralend in een hemelse omhelzing
Als de lange nacht de stilte verlaat
is zij nog altijd daar, sluimerend zacht,
in het vooruitzicht van vallende stilte
als de dag ondergaat en zij ontwaakt……
Als de dag ondergaat in vallende stilte
is zij altijd daar, transparant bedekt,
vederlicht, elegant op tenen dansend
bijna zwevend als een blauwe engel
Als avondrood sterrennachten wenkt
en de eenzaamheid weerslag verkent
is zij altijd daar, heupwiegend naakt,
in brons, wulps op knieën draaiend
Als volle maan rode tranen verlicht
en verlangens in schoonheid sterven
is zij altijd daar, adembenemend mooi,
stralend in een hemelse omhelzing
Als de lange nacht de stilte verlaat
is zij nog altijd daar, sluimerend zacht,
in het vooruitzicht van vallende stilte
als de dag ondergaat en zij ontwaakt……
Reacties op dit gedicht
| druppeltje: | Woensdag, april 27, 2005 21:14 |
| heel erg mooi, veel succes! liefs drup |
|
| Boudaatje: | Woensdag, april 27, 2005 20:56 |
| Van zulke gedichten kan men blijven genieten... liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Avalon | 
|
|
| Gecontroleerd door: kitty23 | ||
| Gepubliceerd op: 27 april 2005 | ||
| Thema's: | ||