Ik mis ...
Ik zoek.
Maar vind het niet.
Ik wil.
Maar krijg het niet.
Heel gewoon.
Een schouder om op te huilen.
Heel gewoon.
Armen om in te schuilen.
En jij.
Wilde me dat geven.
Maar jij.
Hebt veel verdriet gegeven.
Je zei me.
Dat je er voor me ging zijn.
Je zei me.
Onze vriendschap krijgt niemand klein.
Ach waar sta ik nu?
Nadat ik zei dat ik van je hou.
Ach waar sta ik nu?
Want je liet me in de kou.
Maar vind het niet.
Ik wil.
Maar krijg het niet.
Heel gewoon.
Een schouder om op te huilen.
Heel gewoon.
Armen om in te schuilen.
En jij.
Wilde me dat geven.
Maar jij.
Hebt veel verdriet gegeven.
Je zei me.
Dat je er voor me ging zijn.
Je zei me.
Onze vriendschap krijgt niemand klein.
Ach waar sta ik nu?
Nadat ik zei dat ik van je hou.
Ach waar sta ik nu?
Want je liet me in de kou.
Reacties op dit gedicht
| tyne b: | Vrijdag, augustus 24, 2001 17:43 |
| de hardste klap die je kan krijgen. Iemand die je vertrouwd, je de rust en liefde beloofd en vervolgens je keihard laat vallen. Sterkte. | |
| schaapje: | Maandag, augustus 20, 2001 09:12 |
| lieverd ik ben er voor je en dat zijn er meer hier.ik wil je nooit meer kwijt. heeel veel sterkte en een dikke knufff van schaapje |
|
| Robski: | Zondag, augustus 19, 2001 23:22 |
| Pff... sprakeloos... te herkenbaar... lees anders "Promises" eens van mij... Sterkte joh.. Groetekes, Rob |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Wim Meeus | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 19 augustus 2001 | ||
| Thema's: | ||