Zoekend in het doolhof,
labyrint genaamd gevoel.
Vindend geen uitweg,
voel een heleboel.
Op zoek naar mezelf,
wie en wat ik ben.
Ga te vaak over de schreef,
net of ik me niet eens ken.
Moeite met het verleden,
de toekomst, vooral het heden.
Mijn hart te vaak gebroken,
het voorlopig genoeg geleden.
Toch voel ik het,
het kriebelt als ik met je praat.
Zet het maar opzij,
zie wel hoe het gaat.
Auteur: Johan Hermans | ||
Gecontroleerd door: Pieps | ||
Gepubliceerd op: 02 mei 2005 | ||
Thema's: |