| *~*clau*~*: | Dinsdag, mei 03, 2005 20:37 |
| tuurlijk zal hij je nog herkennen, hoor! dat zijn pijnlijke momenten, logisch, maar wie vergeet er nu zijn bloedeigen dochter?niemand! hoor je! niemand doet dat! en hij zal je zeker nog herkennen! wees daar maar zeker van ;) sorriej val in herhaling :) :$ dikke knuf clau |
|
| detjuhh: | Dinsdag, mei 03, 2005 12:14 |
| bedankt... k ga er gewoon t beste van maken :) dit gedicht is erg mooi!ma zo droevig... hoop dat t bij een nachtmerrie blijft, en geen werkelijkheid wordt.. sterkte liefs |
|
| blue_heaven: | Maandag, mei 02, 2005 21:28 |
| *raar*pieker er niet teveel over,is maar een nachtmerrie,hoop dat dat niet werkelijk word.als je er ooit over wil praten of je hartje wil luchten,altijd welkom blue_heaven7@hotmail.com -xXxBlue_heavenxXx- |
|
| lieverdjeuh: | Maandag, mei 02, 2005 21:21 |
| Word er stil van! Heel mooi verwoord Anne! Je paps zal je zeker nog herkennen. Dikke knuffel Veel Liefs Valerie |
|
| Auteur: anne(22) | ||
| Gecontroleerd door: Pieps | ||
| Gepubliceerd op: 02 mei 2005 | ||
| Thema's: | ||