ik zag vandaag een pianist
hij was zo wondermooi
hij speelde Mozart
een componist
waar ik nooit genoeg van krijg
in dit geval werd ik verliefd
op vingers die vliegensvlug bewogen
een mooie mond en hemelgestuurde ogen
zijn haren donker en zijn hoofd een beetje kalend
als een veertienjarig meisje op een rock concert
zou ik zijn gezicht graag even willen aaien
toen kwam in beeld een gedistingeerde heer
de dirigent met zilvergekleurde lokken
mijn hart sprong op van vreugde en van passie tegelijk
een stukje paradijs ging voor me open
mijn favoriete componist, een solist om te kwijlen
een dirigent die voor zijn taak geschapen leek
deze drie-eenheid hoef ik met niemand delen