angst
weer een nacht
donker koud kil
eenzaam alleen
angst
uren die verstrijken
de zwarte schaduw
bedekt mijn verdriet
angst
de verleiding is
binnen handbereik
om weg te nemen
angst
dan een hand
op mijn schouder
dank je pap
het is goed
Reacties op dit gedicht
| Lijntje: | Donderdag, mei 05, 2005 17:18 |
| mooi :) liefs karlijn | |
| natje1711: | Donderdag, mei 05, 2005 14:46 |
| heel mooi :) | |
| flores: | Donderdag, mei 05, 2005 13:04 |
| Alleen ben je nooit, onthou dat maar...Toch mooi verwoord, grinn.. Met liefs en een knuffel... |
|
| sunset: | Donderdag, mei 05, 2005 12:18 |
| Zo zie en voel je maar. Zij die van je houen zijn altijd om je heen. Waar zij ook werkelijk zijn mogen. Mooi, hunkerend en toch troostend verwoord. Liefs (en warme knuf) / sunset |
|
| remie: | Donderdag, mei 05, 2005 08:19 |
| eenzaamheid kan vreselijk zijn, maar er komt een einde aan, soms kom je iemand tegen die ook eenzaam is....dan ben je samen , niet meer alleen...kijk naar die toekomst...liefs Remie | |
Over dit gedicht
| Auteur: Riann | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 05 mei 2005 | ||
| Thema's: | ||