de uitgepute kracht in mij.
Steeds verhef ik weer
de capaciteit van mijn leven,
dwing mijzelf zo ver te gaan.
Tot het vanzelf stopt.
Hoe verzwakt ze ook mogen lijken,
ze zullen mij ook die laatste keer omhoog trekken.
Hoe onmogelijk het ook mag zijn...
Altijd word ook ik weer betwijfeld,
door mijn eigen wil vanbinnen.
En hoe zachtaardig het ook mag zijn,
het blijft zich verspreiden; binnenin.
Reacties op dit gedicht
| caroline leeuwerck: | Woensdag, oktober 19, 2005 16:28 |
| heel mooi geschreven liefs xxx |
|
| Quando: | Donderdag, mei 05, 2005 22:30 |
| je moet doen wat je kunt. want als je je best doet, dan kun je ook niet meer doen.. en nooit jezelf betwijfelen, probeer sterk te zijn liefs, Kim |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Trilala | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 05 mei 2005 | ||
| Thema's: | ||