Vrijlating
Ik vlocht een draad van mijn verlangen
geweven met het sterkste touw
en vroeg de nacht mijn ziel te vangen
zodat ik kon opgaan waar ik mij ook omgeef
als een vlieger, losgelaten
nooit meer doen alsof het water met mij dreef..
vrijlating, waar blijf je nou?
Gevangen in een droom met mij
het laat me nooit meer los
de heerlijkheid van een gevoel zo loom
als smeltend ijs onder mijn kussen
maar ondertussen voel ik mij
zo verward, als de puzzel van mijn leven
of ben ik soms een stukje kwijt
die van bangheid, angst en beven.
Ik vond je terug tussen de bomen
onder takken van karakter - weggestopt onder het mos
die met de tijd daar was gekomen
en langzaam uit elkaar dreef- liet ik mijn handen los
gaan..met alles meegenomen
overgelaten aan het lot
probeerde ik nog aan een toon te komen
een ouverture als passend slot
| pathsearcher: | Dinsdag, mei 10, 2005 10:44 |
| ik weet niet hoe te zeggen.. hij's zo.. droef en stil makend.. liefs, |
|
| Elizabethh: | Maandag, mei 09, 2005 13:00 |
| gevoelig mooi.. | |
| Quando: | Zondag, mei 08, 2005 10:52 |
| droevig, maar wel prachtig mooi. liefs, Kim |
|
| Raira (Ria): | Zondag, mei 08, 2005 10:19 |
| Wat een bijzonder mooi maar ook droevig gedicht... liefs en een fijne zondag Ria |
|
| sunset: | Zondag, mei 08, 2005 07:43 |
| Droef, en o zo verwarrend. Mooi. Liefs / sunset |
|
| Lia : | Zondag, mei 08, 2005 06:41 |
| heel mooi Tommie.. knuf, Lia |
|
| Auteur: Tommie1 | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 08 mei 2005 | ||
| Thema's: | ||