een lach en een traan
een lach en een traan
regelmatig met een lach
en even zo vaak met een traan
laat ik mijn emoties varen
geef ik ze de vrije baan
gevoelig als ik soms ben
kan ik het dan toch niet laten
voel ik intens de behoefte
om met mijn vrienden te praten
hoewel ik nog steeds groei
in mijn leven en mijn zijn
voel ik op bijzondere dagen
nog steeds intens de pijn
het waarom zal ik niet begrijpen
ik ervaar het als enorm gemis
om te houden van iemand
die er dus nooit meer is
toch weet ik dat ik verder moet
en kan ik het verlies beter accepteren
daarvoor moest ik vele dalen door
maar zelfs dat valt kennelijk te leren
Lia
Reacties op dit gedicht
| André van Dijk: | Maandag, mei 09, 2005 21:36 |
| In de diepste dalen leren we het meeste...... liefs, André |
|
| Jan van Dord: | Maandag, mei 09, 2005 21:03 |
| Mooi!! | |
| m@rcel: | Maandag, mei 09, 2005 15:39 |
| met een lach en een traan zulle wij alle door het leven gaan. heel mooi geschreven en graag gelezen liefs+knuff m@rcel |
|
| Klaes: | Maandag, mei 09, 2005 14:01 |
| intens mooi verwoord, Groet/Klaes |
|
| hiljaa: | Maandag, mei 09, 2005 10:59 |
| met een lach en een traan gelezen! knufliefs--hiljaa-- |
|
| sunset: | Maandag, mei 09, 2005 10:45 |
| 'die er dus nooit meer is'? Ben jij mal. Kijk naar jezelf, jouw kinderen. Hij is er! Altijd en overal. Ook al kun je hem niet meer werkeljk zien. Mooi, delend tonend en voelbaar verwoord. Liefs (en warme knuf) / sunset |
|
| Will Hanssen: | Maandag, mei 09, 2005 10:38 |
| Heel erg mooi, gevoelig en ontroerend dit gedicht Lia! Liefs, Will |
|
| Martine Gieze: | Maandag, mei 09, 2005 08:34 |
| het leven blijft de uitdagendste reis die je kunt maken... in de bijbel staat een mooie illustratie,van een man die z'n huis zo stevig heeft gebouwt dat het blijft staan ondanks stortvloeden en windstoten...we zijn dus nooit gevrijwaard van stortvloeden en windstoten,maar we kunnen blijven staan!! erg mooi/ontroerend verwoord Lia! sterkte! liefs,Mart |
|
| Rien de Heer: | Maandag, mei 09, 2005 08:00 |
| Niet proberen te begrijpen....gewoon doen... Groetjes, Rien. |
|
| remie: | Maandag, mei 09, 2005 07:48 |
| Lia ik weet wat je voelt en wat je bedoelt maar eens gaat de zon schijnen en pluk je de sterren weer van de hemel....liefs Remie | |
Over dit gedicht
| Auteur: Lia van der Fluit | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 09 mei 2005 | ||
| Thema's: | ||