Mijn tranen zijn nauwelijks te bedwingen
als ik dit gedicht voor jou schrijf
Ik wil zo graag een liedje voor je zingen
maar ik kan het niet dat staat buiten kijf
Waarom moest dit gebeuren?
Hoe kan zoiets toch bestaan?
Nu zit jij daar te treuren
Omdat zij veel te jong is heen gegaan
Haar verleden verborgen achter een hoge rots
Als moeder was jij zo trots
Ze was weer in goede doen
ze had werk en verdiende poen
We hebben heel vaak samen gelachen
Ook hoe de toevallen ons bij elkander brachten
Als het over belangrijke dingen gaat
hebben we heel vaak serieus gepraat
Soms dagen achter elkaar
Altijd wel wat te vertellen
Nooit verveelde we elkaar
En nu..................steun zoeken heel ver van elkaar
Ik heb je een mailkaartje gestuurd
Ik heb een kaart per post verzonden
IK heb een e-mailtje gestuurd
En je voice mail ingesproken
Ja zelfs mijn telefoonnummer gaf ik jou
omdat ik zoveel van je hou
Alles heb ik gedaan wat lag in mijn vermogen
Het enige wat ik nu nog kan doen
is proberen je tranen te drogen
Lieve Elisa ,alles wat ik deed valt helemaal in het niet
bij zo ontzettend veel verdriet.
kooltje: | Dinsdag, mei 10, 2005 22:44 |
je gevoelens verwoorden is toch de beste manier om het te verwerken dacht ik | |
kooltje: | Dinsdag, mei 10, 2005 22:43 |
Dindy: | Dinsdag, mei 10, 2005 21:02 |
pr8ig verwoord, maar ook zo naar...... Sterkte, Kuz Dindy |
|
m@rcel: | Dinsdag, mei 10, 2005 20:14 |
Intens mooi stilmakend geschreven Ben er stil van...... sterkte m@rcel |
|
Auteur: siem | ||
Gecontroleerd door: fox_bert | ||
Gepubliceerd op: 10 mei 2005 | ||
Thema's: |