Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
Plooien
mijn dromen als een kleed
onder je voeten neergelegd
niet van stof maar wel
heel zacht en bijna
als het zachtste
want het aller
zijn de lippen
jou toebehorend
op de mijne
als je
heen en weer lopend
merkt dat er plooien zijn
struikel niet
strijk ze glad
met je adem in mijn oor
als een kompas
in nog niet gedeelde gedachtes
Reacties op dit gedicht
Tragikomedie vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
MayadeBij
:
Donderdag, mei 12, 2005 10:34
Blijft mooi :)
Over dit gedicht
Auteur:
Tragikomedie
Gecontroleerd door:
fox_bert
Gepubliceerd op:
11 mei 2005
Thema's:
[Liefde]