~
verdoemd op een planeet achtergelaten
toch staand in de wereld van mijn tijd
gedachteloos de koude vloer verlatend
en zwevend in de anti-werkelijkheid
dierbaar zicht neemt mij waar
en gesprekstof verkrijgt geen kans
stuurloos liggen emoties daar
waar taal zich al nietig verschanst
wenend nemen tranen initiatief
over wangen zoeken zij een pad
zwijgend volgen de klanken lief,
"ik wou dat ik de woorden had"
15.05.05
~