toch bijelkaar
Soms zijn er woorden
Scherp en vol venijn
Lijkt de band even verbroken
Omdat wij onszelf niet zijn
Dan groeit er een kloof
Die niet te overbruggen lijkt
Er valt een stilte.. zo onbehagen
Omdat de een voor de ander niet wijkt
Soms lijkt het wel..
of wij elkaar niet verstaan
dan lijkt het alsof we allebei een andere taal spreken
en wij allebei zonder elkaar verder zullen gaan
dan is er toch weer die kleine *vonk*
en het *verlangen* naar elkaar
dan.. zonder woorden het vergeven..
horen we weer bij elkaar..
Scherp en vol venijn
Lijkt de band even verbroken
Omdat wij onszelf niet zijn
Dan groeit er een kloof
Die niet te overbruggen lijkt
Er valt een stilte.. zo onbehagen
Omdat de een voor de ander niet wijkt
Soms lijkt het wel..
of wij elkaar niet verstaan
dan lijkt het alsof we allebei een andere taal spreken
en wij allebei zonder elkaar verder zullen gaan
dan is er toch weer die kleine *vonk*
en het *verlangen* naar elkaar
dan.. zonder woorden het vergeven..
horen we weer bij elkaar..
Reacties op dit gedicht
| soulsister: | Zondag, mei 15, 2005 22:27 |
| heel mooi geschreven, liefs |
|
| does: | Zondag, mei 15, 2005 20:25 |
| jou geest kan ik niet lezen.. de mijnen wel ;) |
|
| kimW: | Zondag, mei 15, 2005 20:24 |
| oeh...deze komt eng dichtbij... lijkt wel of je mijn geest kan lezen... |
|
Over dit gedicht
| Auteur: does | 
|
|
| Gecontroleerd door: kitty23 | ||
| Gepubliceerd op: 15 mei 2005 | ||
| Thema's: | ||