Weg
Duizend woorden kan ik spreken
Zonder te zeggen wat ik voel
Duizend gebaren kan ik maken
Zonder zelf te begrijpen wat ik bedoel
Duizend tranen kan ik huilen
Tranen van vreugde, tranen van pijn
Duizend tranen die niet helpen
Vervelend en overbodig zijn
Duizendmaal kan ik rennen
Maar ver zal ik niet komen
Jouw schaduw te ver van mij verwijderd
Langzaam vervagend achter de bomen
Duizendmaal kan ik schreeuwen
Ik mis je, komt terug, kom hier
Maar mijn stem niet meer dan zacht gepiep
Als een oud, roestig scharnier
Duizend maal kan ik wensen
Maar zonder hoop, ik weet het
Hoe kon je weggaan zonder reden
Nadat je mijn wereld zo op zijn kop hebt gezet
Zonder te zeggen wat ik voel
Duizend gebaren kan ik maken
Zonder zelf te begrijpen wat ik bedoel
Duizend tranen kan ik huilen
Tranen van vreugde, tranen van pijn
Duizend tranen die niet helpen
Vervelend en overbodig zijn
Duizendmaal kan ik rennen
Maar ver zal ik niet komen
Jouw schaduw te ver van mij verwijderd
Langzaam vervagend achter de bomen
Duizendmaal kan ik schreeuwen
Ik mis je, komt terug, kom hier
Maar mijn stem niet meer dan zacht gepiep
Als een oud, roestig scharnier
Duizend maal kan ik wensen
Maar zonder hoop, ik weet het
Hoe kon je weggaan zonder reden
Nadat je mijn wereld zo op zijn kop hebt gezet
Reacties op dit gedicht
| hiljaa: | Dinsdag, mei 17, 2005 21:47 |
| duizend maal wil ik zeggen houd u sterk! mooi verwoord! knufliefs--hiljaa-- |
|
| freakangel: | Dinsdag, mei 17, 2005 21:07 |
| Mooi, verlangend geschreven... liefs freakangel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Lanaatje | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 17 mei 2005 | ||
| Thema's: | ||