Het licht van de stilte
Het licht van de stilte
Mijn enige god,
Was een liefde in glas.
Een nazomeravond,
Met jou in het gras...
We plukten de sterren,
De zon en de maan.
Ik was altijd bij je,
Dicht tegen je aan...
Maar donkere wolken
Benamen het zicht
En ergens heel ver
Daar straalt nu jouw licht.
Mijn enige god,
Was een liefde in glas.
Een nazomeravond,
Met jou in het gras...
We plukten de sterren,
De zon en de maan.
Ik was altijd bij je,
Dicht tegen je aan...
Maar donkere wolken
Benamen het zicht
En ergens heel ver
Daar straalt nu jouw licht.
Reacties op dit gedicht
| Raphael: | Donderdag, augustus 11, 2005 23:28 |
| he Daaf, maak je nog eens een nieuw gedicht want deze ken ik allemaal al! | |
| remie: | Donderdag, mei 19, 2005 06:21 |
| zo is het leven, doms alles soms niets...liefs Remie | |
| kimW: | Woensdag, mei 18, 2005 22:07 |
| ooohhh....mooi hoor! kimkus |
|
| nienk: | Woensdag, mei 18, 2005 17:04 |
| prachtig beschreven liefs, |
|
| *SSSS*: | Woensdag, mei 18, 2005 16:07 |
| heel erg mooi...triest maar met prachtige woorden xxx |
|
| sunset: | Woensdag, mei 18, 2005 15:40 |
| Rakend, voelbaar dit. Heel mooi. Liefs / sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Colorbrain | 
|
|
| Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
| Gepubliceerd op: 18 mei 2005 | ||
| Thema's: | ||