Wachtend op de dood (Duo met *Tamar
je bent altijd zo vrolijk
maar diep vanbinnen schuilt verdriet
en iedereen kijkt erlangs
de pijn zien willen ze niet
in je eigen tranen verdronken
zwelgend van de pijn
zit je opgesloten in je dromen
en wil je iemand anders zijn
een mannequin van perfectie
hopend op een beter bestaan
dansend op wolken van geluk
zwevend langs sterren en maan
verlangens die je hebt opgegeven
de dromen achter je gelaten
schuilend voor de harde waarheid
dat je altijd jezelf zult haten
je drijft weg van realiteit
opnieuw vergeet je jezelf te blijven
zinkend in je onwetendheid
een gevoel dat niet valt te beschrijven
je valt terug in de oneindige leegte
alleen maar met je gedachten
verscholen in een donker hoekje
zit je op de dood te wachten
een knarsend geluid trekt je terug
en plaatst je terug in het daglicht
waar je tot je zinnen komt
en de zon je pad verlicht
Reacties op dit gedicht
| *Tamara*: | Zondag, mei 29, 2005 16:53 |
| We zijn goed (H) en aangezien ik me heel erg verveel en jij me net verlaten heb zal ik nu ook maar een lulverhaal tegen jou ophangen. Dus Naomi. hoe gaat het nou eigelijk met jou? ik heb echt zin in Brussel jij ook? dacht ik al. ik weet dat ik praktisch tegen mezelf praat dus daar hoef je me straks niet aan te herinneren. bespaard jou weer wat moeite. ik weet het ik ben aardig en je houdt zo ontzettend veel van me. maar ik ben ook onweerstaanbaar. ok ik stop met over mezelf praten want |
|
| Henk Knibbeler: | Woensdag, mei 18, 2005 23:23 |
| paar mooie strofes moet ik zeggen en een pakkend verhaal,goed werk! groetjes, henk. |
|
| Quando: | Woensdag, mei 18, 2005 18:29 |
| zeker heel mooi gedaan. heel erg herkenbaar voor velen denk ik. *bloos* liefs, Kim |
|
| m@rcel: | Woensdag, mei 18, 2005 18:09 |
| Heel mooi gedaan van jullie tweetjes Liefs m@rcel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: *naomi* | 
|
|
| Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
| Gepubliceerd op: 18 mei 2005 | ||
| Thema's: | ||