Tien jaar (part II)
Tien jaar,
tien jaar in mijn jonge bestaan.
Het is al tien jaar geleden
dat een meisje mij nog zag staan.
Ben ik dan echt zo'n gedrocht,
verwerpelijk en vies?
Is het dan echt zo erg,
dat er niemand voor mij kiest?
Blijven hopen,
moedig ik mezelf dan aan.
Er steevast in blijven geloven,
geeft mij enig nut te blijven betaan.
tien jaar in mijn jonge bestaan.
Het is al tien jaar geleden
dat een meisje mij nog zag staan.
Ben ik dan echt zo'n gedrocht,
verwerpelijk en vies?
Is het dan echt zo erg,
dat er niemand voor mij kiest?
Blijven hopen,
moedig ik mezelf dan aan.
Er steevast in blijven geloven,
geeft mij enig nut te blijven betaan.
Reacties op dit gedicht
| Zeeroosje: | Vrijdag, augustus 24, 2001 19:23 |
| Stijn, de moed niet opgeven, ooit kom je de ware tegen, want ook voor jou is er dekseltje die op jou potje past. Vele lieve groetjes Roosje | |
Over dit gedicht
| Auteur: Stijn | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 24 augustus 2001 | ||
| Thema's: | ||