geruisloos
Geruisloos sloop zij door het leven,
ook al was het maar voor heel even.
Ze telde de blaren,
ze keek naar de lucht.
Toch liet ze een diepe zucht.
Het gevoel liet haar niet los.
Zo beklemmend,
Zo opslorpend,
en toch ook zo scherp en doordringend.
Zo confronterend met haar eigen diepe zelf .
Daar zat ze dan ,
Diep weggedoken in haar nest van angst.
Dat was alles wat haar nog reste.
Het wrat haar leeg,ze werd er door verslonden.
Ze kon het niet meer aan.
Het werd tijd om te gaan.
ook al was het maar voor heel even.
Ze telde de blaren,
ze keek naar de lucht.
Toch liet ze een diepe zucht.
Het gevoel liet haar niet los.
Zo beklemmend,
Zo opslorpend,
en toch ook zo scherp en doordringend.
Zo confronterend met haar eigen diepe zelf .
Daar zat ze dan ,
Diep weggedoken in haar nest van angst.
Dat was alles wat haar nog reste.
Het wrat haar leeg,ze werd er door verslonden.
Ze kon het niet meer aan.
Het werd tijd om te gaan.
Reacties op dit gedicht
| zonnetje*: | Woensdag, mei 18, 2005 22:12 |
| awel dit is echt e prachtig gedicht zelfs als ik de eerste zin lees x mooi gedaan ster x zonnetje* | |
Over dit gedicht
| Auteur: ster | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 18 mei 2005 | ||
| Thema's: | ||