Als de zee..
Jouw ogen zo peilloos
diep en blauw
als de zee
en jouw woorden
van afscheid
die steeds terugkomen
als dreigende golven
overspoelen mij
met verdriet
nemen elke keer
een stukje van mijn hart mee
als de kust
die wordt weggeslagen
door het woest beukende water
vol zout
in mijn open wonden
Maar je geeft ook
zonder te weten
het aangespoelde wrakhout
heeft zijn eigen verhaal
De zee overstroomt niet
van jouw tranen alleen
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Donderdag, mei 19, 2005 19:10 |
| Droef mooi verwoord. Liefs (en knuf) / sunset |
|
| Black Lord: | Donderdag, mei 19, 2005 01:28 |
| stil gelezen veel stiller bewonderd prachtig....... zo herkenbaar.... warme groet wim black lord |
|
| wijnand.: | Donderdag, mei 19, 2005 00:33 |
| prachtig vooral het einde is schitterend | |
| sergev2005: | Donderdag, mei 19, 2005 00:26 |
| Een prachtdicht, Renate, vooral dan door het gevoel dat je erin legt. Wahw. | |
| m@rcel: | Donderdag, mei 19, 2005 00:19 |
| wat een prachtig gedicht heel, heel mooi Slaap lekker Liefs m@rcel |
|
| Vervelende meid: | Donderdag, mei 19, 2005 00:14 |
| Heel graag gelezen! | |
| Nemesis: | Donderdag, mei 19, 2005 00:13 |
Bewonderend staar ik naar de woorden die u gecombineerd heeft en het gevoel overspoelt me, zoals de zee in uw woordenpracht. Heerlijk... |
|
| Rien de Heer: | Donderdag, mei 19, 2005 00:08 |
| Prachtige woorden die echt een heel mooi gedicht vormen. Groetjes, Rien. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Renate-td- | 
|
|
| Gecontroleerd door: fox_bert | ||
| Gepubliceerd op: 19 mei 2005 | ||
| Thema's: | ||