Vlinder
Telkens moet ik aan je denken
met je vleugels van satijn.
Als ik ooit had mogen kiezen
zou ik een vlinder willen zijn.
Zachtjes zweven langs de plassen
ver van steden en grote wegen.
Maar ik ben als mens geboren,
en heb dus
geen vleugeltjes gekregen.
met je vleugels van satijn.
Als ik ooit had mogen kiezen
zou ik een vlinder willen zijn.
Zachtjes zweven langs de plassen
ver van steden en grote wegen.
Maar ik ben als mens geboren,
en heb dus
geen vleugeltjes gekregen.
Reacties op dit gedicht
| Elizabethh: | Dinsdag, mei 24, 2005 13:03 |
| Dat klopt wel, maar aan andere kant heb je een warme hart gekreven vol liefde en dat heeft een vlinder niet.. mooi gedicht. |
|
| White Nightmare: | Zaterdag, mei 21, 2005 23:29 |
| woooh, mooi! :) al gaat het totaal tegen mijn stemming in nu.. misschien juist daarom.. |
|
| kimW: | Zaterdag, mei 21, 2005 12:13 |
| ...mmm, eerst een rups... kimkus |
|
| fiever: | Zaterdag, mei 21, 2005 12:00 |
| Jammer hé, zou soms ook wel als een vlindertje willen rondfladeren, al was het maar voor even Lieve groet, fiever |
|
Over dit gedicht
| Auteur: edelsmidje | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 21 mei 2005 | ||
| Thema's: | ||