Elektromagnetisme
Ik open mijn hand
en aanschouw het universum
de sterren staand verzand
gevouwen in mijn palm
In het eindeloze zwart
droom ik de levitatie
immense puntmassa leid
onherroepelijk tot gravitatie
Aantrekkingkracht onspeelbaar
van de eerste orde en voorbij
het spectrum van heliumgassen
vlamt in roodverschuiving vrij
Elektromagnetisme ten top
schiet almachtig doch gekromd
dwingt de tijd tot stoppen
en de stilte oorverdovend verstomd
Gelijk gehoorzaamd de liefde
de wetten van het licht
is ontastbaar, pure energie
tot het zichzelf ontmoet
en voor extinctie zwicht
Reacties op dit gedicht
| Orphan Angel: | Woensdag, mei 25, 2005 05:55 |
| Erg graag gelezen, dit gedicht. Hoe de melancholie rond de liefde uitvergroot wordt tot de wetten van het universum. Erg sterk ! (ps: 'gehoorzaamt' is geen voldooid deelwoord hier ;)) |
|
| m@rcel: | Maandag, mei 23, 2005 23:41 |
| prachtig!! Liefs m@rcel |
|
| karin jansen: | Maandag, mei 23, 2005 23:10 |
| apart, heel erg mooi! met plezier gelezen! ^.^ |
|
Over dit gedicht
| Auteur: milamber |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 23 mei 2005 | ||
| Thema's: | ||