de wereld van vrienden
De wereld van vrienden
Ligt soms op zijn kop
Voor mij is iedereen gelijk waarom word er nou gelachen
Gedichten zijn eerlijk
Warm en zonder jaloezie
Gevoeligheid ligt in mijn aard
Zoals een glas water dat breekbaar is
Maar het hart is groot
Hoe vaak kan ik nog breken
Want het hart is opgevuld met die lijm waarmee je glazen van andere lijmt
Mijn vrienden hebben een heel groot hart
Ik voel mij goed in mijn wereld
In een glazen wereld is tenminste iedereen gelijk
Diegene die lachen
Ach laat ze maar doen
Mijn scherven worden steeds gelijmd
De wereld van vrienden
Ligt soms op zijn kop
Voor mij is iedereen gelijk waarom word er nou gelachen
Gedichten zijn eerlijk
Warm en zonder jaloezie
Gevoeligheid ligt in mijn aard
Zoals een glas water dat breekbaar is
Maar het hart is groot
Hoe vaak kan ik nog breken
Want het hart is opgevuld met die lijm waarmee je glazen van andere lijmt
Mijn vrienden hebben een heel groot hart
Ik voel mij goed in mijn wereld
In een glazen wereld is tenminste iedereen gelijk
Diegene die lachen
Ach laat ze maar doen
Mijn scherven worden steeds gelijmd
De wereld van vrienden
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Dinsdag, mei 24, 2005 13:24 |
| En jij, jij bent waarlijk mijn vriend. Liefs (en knuf) / sunset PS: Mooi van jou hier neergezet. |
|
| Elizabethh: | Dinsdag, mei 24, 2005 13:12 |
| Mooi gedicht, vriendschap is bijzonder...je kan hem net als een berg sterk houden of net als water vloeiend...en zonder waarde.. xx |
|
| 4fun: | Dinsdag, mei 24, 2005 07:33 |
| Vriendschap is constant onderhevig aan frictie, zou anders een slaafsheid worden. Graag gelezen gedicht! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: fox | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 24 mei 2005 | ||
| Thema's: | ||