Een weg door het duister
Een weg door het duister
Een dreigende sfeer
Een asgrauwe weg
Geen enkele zonnestraal
Die mij hier bereikt
Een oneindig lang pad
Duisternis benauwd me
Geen spankeltje hoop
Meer in mij te vinden
Met moed in mijn schoenen
Sjok ik gestaag door
Tot ik opeens iets zie
Een klein puntje licht
Steeds feller en groter
Hoop keert terug in mij
Bij het licht aangekomen
Een laatste blik achterom
Een weg door het duister
Naar een zee van licht
Een dreigende sfeer
Een asgrauwe weg
Geen enkele zonnestraal
Die mij hier bereikt
Een oneindig lang pad
Duisternis benauwd me
Geen spankeltje hoop
Meer in mij te vinden
Met moed in mijn schoenen
Sjok ik gestaag door
Tot ik opeens iets zie
Een klein puntje licht
Steeds feller en groter
Hoop keert terug in mij
Bij het licht aangekomen
Een laatste blik achterom
Een weg door het duister
Naar een zee van licht
Reacties op dit gedicht
| pathsearcher: | Zondag, mei 29, 2005 21:59 |
| goed einde.. blijf in 't licht.. 't komt allemaal goed liefs en knuffel, anna |
|
| milamber: | Donderdag, mei 26, 2005 17:50 |
| laatste zinnen vormen een sterk einde, mooi groetjes kerwin |
|
| freakangel: | Donderdag, mei 26, 2005 16:58 |
| Mooi positief geschreven! liefs freakangel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Niekie | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 26 mei 2005 | ||
| Thema's: | ||