Weg
Zenuwachtig speel je met een potlood
en staar je uit het raam,
een witte jas komt binnen
en met je ogen smeek je
hem om stilzwijgen.
Eén woord
en je glazen kracht
valt aan scherven.
Waar juist een hopend hart stond
staat nu een gebroken ziel.
en staar je uit het raam,
een witte jas komt binnen
en met je ogen smeek je
hem om stilzwijgen.
Eén woord
en je glazen kracht
valt aan scherven.
Waar juist een hopend hart stond
staat nu een gebroken ziel.
Reacties op dit gedicht
| Allysson: | Zaterdag, maart 12, 2011 11:11 |
| wow.. respect voor hoe jij de dingen verwoord!! Liefs en knuffel(K) |
|
| griezel: | Donderdag, augustus 02, 2007 10:36 |
| Wauw.. schitterend verwoord.. word stil van je gedichten | |
| nathalieke: | Vrijdag, augustus 09, 2002 11:22 |
| Heel mooi gedicht ik wens je veel sterkte nathalie |
|
| yago: | Maandag, november 05, 2001 15:20 |
| goed...bijna kippevel! | |
| : | Zondag, augustus 26, 2001 22:15 |
| men heeft me gezegd dat 1 uur 60 minuten is en men heeft me gezegd dat 1 minuut 60 seconden is maar heeft me nooit gezegd dat 1 second zonder jou een eeuwigheid is! | |
Over dit gedicht
| Auteur: Eline Van Brantegem | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 26 augustus 2001 | ||
| Thema's: | ||