Gekwetst
Tot diep in mijn hart
Gonzen ze door
Woorden in m’n hoofd
Geschreeuw in m’n oor
Getier en gelach
Steeds hoor ik dit aan
Zal het me lukken
Gewoon door te gaan?
De grote of de kleine
De ene met verdriet
De ander met een grote smile
Waarom snappen ze dit niet?
Ik fluister zacht: “je kwetst me…”
Niemand ziet wat er is
Langzaam dooft het vlammetje
Onder een zacht gesis
Reacties op dit gedicht
| Anastacia: | Zondag, augustus 09, 2009 22:59 |
| ja dat is moeilijk als ze je pesten pas goed op je zelf mooi geschreven groetjes | |
| **a girl**: | Maandag, mei 30, 2005 18:44 |
| erg mooi verwoord Ben er voor je als je je hart eens wilt luchten... kus |
|
Over dit gedicht
| Auteur: *Ester | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 30 mei 2005 | ||
| Thema's: | ||