Slapeloos
Slapeloos
dromen ziel
voelend hart
geest vol kracht
waar was mijn wiegelied
toen enkel
mijn kussen
tranen
ving
de nacht
als tempel
de muren als troost
mijn zijn zo broos
ik telde de sterren
en ving de slaap
woelend
in zwetende gedachten
hoeveel sterren ik telde
nooit zal ik het weten
ik stond even stil voor de mooiste
en voelde geborgen
het gaf me kracht
in de vroege morgen
een vonk
voor de rest van de dag
de stilte
druipt weg
als ochtend dauw
in aardse grond
de zon
droogde mijn tranen
helende nacht
hervond ik toch in jou mijn kracht
Wim Black Lord
Over dit gedicht
| Auteur: Black Lord |  
|
|
| Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
| Gepubliceerd op: 31 mei 2005 | ||
| Thema's: | ||