Dageraad in vrede
Waar dageraad ontwaakt in
gekwinkeleer van vogels
en de mens nog niet de puurheid beroert
op grazige weiden de frisse dauw
bloem en blad verkwikt,
ontwakend vee loom over velden blikt
en insecten langzaam zich bewegen
op weg naar nectar of de prooi
en in het licht de wereld zich ontvouwt
in heel haar woeste schoonheid
waar wakkere mensen hun weg moeten gaan
naar hetgeen zij zullen ontmoeten.
Juist daar, bij het afscheid van de nacht,
is een moment van stille vrede
schoon en onverwacht...
gekwinkeleer van vogels
en de mens nog niet de puurheid beroert
op grazige weiden de frisse dauw
bloem en blad verkwikt,
ontwakend vee loom over velden blikt
en insecten langzaam zich bewegen
op weg naar nectar of de prooi
en in het licht de wereld zich ontvouwt
in heel haar woeste schoonheid
waar wakkere mensen hun weg moeten gaan
naar hetgeen zij zullen ontmoeten.
Juist daar, bij het afscheid van de nacht,
is een moment van stille vrede
schoon en onverwacht...
Reacties op dit gedicht
| Hilly N: | Zaterdag, juni 21, 2008 17:59 |
| Was even wat oudere gedichten van je aan het lezen. Zo prachtig dit Anja. Lieve groet van Hilly |
|
| fotogedicht: | Zondag, mei 14, 2006 00:29 |
| Om rechtstreeks naar bijbehorend fotogedicht te gaan klik dan boven dit sterretje * | |
| GLMB: | Woensdag, juni 01, 2005 21:51 |
| Super gedicht, je hebt een geweldige schrijfstijl. Een mooi mens EN een mooie schrijfstijl! Ben trots zo iemand als vriendin te hebben!;) Dikke X van mij. |
|
| sunset: | Woensdag, juni 01, 2005 08:50 |
| P r ac h t i g. Ik was daar. Liefs (en warme knuf) / sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: switi lobi | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 01 juni 2005 | ||
| Thema's: | ||