hier zit ik dan weer
106 toetsen die ik beheer
mijn vingers gaan op en neer
terwijl ik zomaar improviseer
mijn ogen lonken heen en weer
terwijl ik mijn scherm controleer
hersensignalen stralen
en bepalen de verhalen
die mijn fantasie vertalen
in rijmende zinnen
komende van binnen
schrappen herbeginnen
want ik zie het bos niet door de bomen
en niet alle wegen leiden naar Rome
om tot het beste te komen
mag je niet blijven staan
moet je soms verder gaan
of een zijweg inslaan
versta je wat ik bedoel
ga niet altijd recht op doel
maar volg je gevoel
stel geduld op prijs
ga niet over één nacht ijs
maak je koffers vóór de reis
ik sleep zoveel bagage
kan het nauwelijks dragen
klaar voor elke péage
want alles eist zijn tol
voor niets... is voor de lol
ik heb meerdere malen
mijn deel moeten betalen
kommer, kwel en kwalen
maar in plaats dat ik bezwijk
maakt iedere ervaring me rijk
zoals het bouwen van een dijk
de kleinere ongemakken
stop ik in zandzakken
om de vloed zo aan te pakken
net zoals de deltawerken
je zwakke punten versterken
om zo je schade te beperken
want de enige beloning
van de vorige overstroming
is een volgende ontkoming