Avondkus
De zon, al voor ze slapen gaat,
bemint de aarde nog eenmaal
met een kus in duizend kleuren.
Het daglicht als een laatste daad
toont als moraal van zijn verhaal
hoe een wonder kan gebeuren.
Waar badend in een rode gloed
wolken vlammen in 't avondvuur,
alsof de hemel sterven moet.
Maar't doodgaan wordt snel opgeschort
als aan de duist'rende hemelnacht
de eerste ster geboren wordt.
bemint de aarde nog eenmaal
met een kus in duizend kleuren.
Het daglicht als een laatste daad
toont als moraal van zijn verhaal
hoe een wonder kan gebeuren.
Waar badend in een rode gloed
wolken vlammen in 't avondvuur,
alsof de hemel sterven moet.
Maar't doodgaan wordt snel opgeschort
als aan de duist'rende hemelnacht
de eerste ster geboren wordt.
Reacties op dit gedicht
| Moi_Maayke: | Vrijdag, juni 03, 2005 14:46 |
| Heel erg mooi! xjah |
|
| *SSSS*: | Vrijdag, juni 03, 2005 14:41 |
| woow..mooi! heerlijk om te lezen xxx |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Leomas | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 03 juni 2005 | ||
| Thema's: | ||