verdwijnen
M’n vleugels zijn gebroken
M’n benen zijn te zwaar
Verder kan ik niet meer komen
Verder in dit gevaar
De deuren zijn gesloten
De lichten zijn gedoofd
Kruipend door de gangen
Waar de stilte is onthoofd
Verdwijnen in de hemel
Zwevend naar het licht
Waar mijn ziel zal verenigen
En zal zich zal vormen tot mijn ware gezicht
M’n benen zijn te zwaar
Verder kan ik niet meer komen
Verder in dit gevaar
De deuren zijn gesloten
De lichten zijn gedoofd
Kruipend door de gangen
Waar de stilte is onthoofd
Verdwijnen in de hemel
Zwevend naar het licht
Waar mijn ziel zal verenigen
En zal zich zal vormen tot mijn ware gezicht
Reacties op dit gedicht
| Dimera: | Zondag, juni 05, 2005 18:25 |
| En zal zich zal vormen tot mijn ware gezicht Die zin klopt niet, maar de rest zeker wel :-D Kus & Knuffel # Lizz |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Francienoo | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 05 juni 2005 | ||
| Thema's: | ||